Onweer

We woonden in een huis met rieten dak en als het dan 's nachts eens stevig onweerde moest iedereen het bed uit. We zaten dan in de kamer geknield te bidden dat ons het onheil maar bespaard zou blijven.
Mijn vader had dan ook altijd het geldkistje met papieren bij zich staan voor het geval de bliksem wel in zou slaan.

Ik kan me nog goed herinneren dat wanneer we weer naar bed mochten de ribbels van de kokosmat in onze knieën stond. Toen we allemaal ouder werden was de keus aan ons zelf of we wel of niet uit bed kwamen.

Zelf bleef ik nooit boven, nu nog niet trouwens, zodra het onweert lig ik beneden op de bank.

Gerelateerde verhalen

Blauwe Gerrit

Palmpasen