Tijdens een toer door Winterwijk kwamen we langs het prachtige Openluchtzwembad en meteen borrelden de oude herinneringen weer naar boven.
Zwemles
De minst vrolijke herinnering was de zwemles. Omdat Pa Kwak heel vroeger bijna was verdronken in de Boven-Slinge bij de Olliemölle in Winterswijk was zwemles in huize Kwak verplicht. En daar was alleen maar tijd voor in de vroege morgen voor dat we naar school gingen. Mijn enige herinneringen aan die tijd waren: “Vroeg op en bitter koud.” Niet erg plezierig dus. Maar goed. Ik heb wel zwemmen geleerd.
Chips met zout
Een tweede herinnering was veel leuker. Dat was enkele jaren later. Dan gingen we op warme dagen met vrienden naar het zwembad en genoten van het water en de meiden uiteraard. Het ultieme genot bestond echter uit een snackje waar we tegenwoordig nauwelijks meer wakker van liggen. “Chips”. Doodnormale alledaagse chips. Die waren pas uitgevonden en te koop in kleine éénpersoonszakjes voor een kwartje (25 cent). Voor die tijd eigenlijk wel veel. In dit zakje zaten niet alleen knapperige chips, maar ook een klein blauw gedraaid papiertje met zout. Dat moest je over de chips strooien en dan waren die pas goed op smaak. De ultieme delicatesse en voor mij het zinnebeeld van zon, meiden en water. Wat wil je als jonge man nog meer.
Na lang zoeken kreeg ik van de chipfabrikant (PepsiCo) een foto van een heel oude advertentie over deze chips en heb met echte chips en een zakje zout een compilatie gemaakt waarvan ik hoop dat ook jullie in hogere sferen komen. (ahum)
