Wie kent er niet de verhalen van de Harderwijkse vissers, toen het IJsselmeer nog Zuiderzee was. Vissers vertellen verhalen van toen, vele jaren geleden. Zoals aan de Kiekmuur bij de haven. Daar kwamen de Harderwiekers samen om de botters te zien binnenvaren. Daar stonden stoere vissers in weer en wind om dit alles gade te slaan. Bij stormweer werden er de kansen besproken van de binnenkomende botters om heelhuids in de haven te komen. Daar deed het aloude gezegde: “De beste stuurlui staan aan wal”, zijn naam alle eer aan. Bij de Kiekmuur werd gekeken of vader’s schuit al in het zicht was, maar bij stormweer hebben ook menigmaal angstige vrouwenogen uitgekeken of haar man er nog niet aankwam.
Verhalen van vroeger, je kunt er niet genoeg van krijgen. Historie die bewaard moet blijven. Harderwijk is een visserskoor rijk, die deze historie van het vissersleven met zang onder de aandacht van de mensen brengt.
“De Aalzangers”, opgericht op 1 mei 1985. Een enthousiaste club van Harderwiekse zangers, waarvan vaders, grootvaders en over-grootvaders hun oorsprong in de visserij hebben liggen. Want allemaal zijn ze wel een afstammeling van een rasechte Harderwiekse vissersfamilie. En dat maakt “De Aalzangers” tot een koor van robuuste zeebonken en vissersmannen die bij elk tij hun mannetje en vrouwtje staan. Onder leiding van Henny van Gilst zingen zij over de zee, de golven, de vissers, hun vrouwen. Zij brengen het historische vissersleven en alles wat daar mee samen hangt, weer tot leven.
Als ze zingen waan je je in de tijd van de talrijke botters in de haven, de bruine vloot van vroeger, in het vissersstadje Harderwijk, stad met een rijk verleden. Daar is het water, daar is de haven, waar je altijd horen kon: we gaan aan boord. Prachtig toch?
Kom eens luisteren en droom mee over een ver verleden, ga mee naar het strand stil en verlaten, vaar mee op de woelige baren of dans mee op de ballade van de Zuiderzee. Want zeg nou eerlijk, als “De Aalzangers” zingen, bekruipt je het gevoel van het verleden. Heb je toch weer een stukkie van die goeie, ouwe tijd…
