Vanaf ons jeugd gingen we met onze vader mee naar Normaal bij ons in de tentfeesten. Later ging ik met de vriendengroep. Ook heeft Normaal centraal gestaan met hun liederen op de begrafenis van onze moeder. Het lied Een Kwestie Van Balans, heeft ieder onthouden.
Zelf heb ik, evenals vele Anhängers, de beruchte haan verenigd met een tatoeage. Deze haan staat symbool voor Normaal, maar ook voor een hardwerkend agrariër. De haan kijkt boos om weer te geven dat het van alle kanten moeilijk gemaakt wordt om nog goed te kunnen presenteren. Ik heb zelf de haan laten zetten bij het 30 jarige bestaan van Normaal. Maar ook voor mij gelijk een afsluiting van het gedwongen moeten stoppen in de agrarische sector, waar ik tenslotte mijn diploma's voor bepaald heb maar ook gelijk in crisistijd veel te duur werd. Zo heeft de haan voor mij veel meer waarde dan alleen Normaal. Ik heb hem dan ook bewust op mijn enkel laten zetten zodat hij, als nodig is, qua werk bedekt kan worden en ik toch representatief kan zijn. Tenslotte heb ik hem voor mijzelf en niet voor een ander en ik heb mijn eigen reden waarom hij gezet is. Maar hij zal mij altijd herinneringen geven aan die hele mooi tijd en aan de liederen van Normaal waar ik als aanhanger en zoals vele mijzelf in weer kan vinden.
Zo nu zelf kids van 2.5 jaar en 2 weken oud, en de oudste danst in de kamer en auto mee op Normaal. Kids cd vindt ze niks. Ik denk dat ondanks zij Normaal niet zoals mij zal leren kennen, toch ook net als ons Normaal zal kennen. En herkennen ook als ze ouder zal zijn. Zo hier 3 generatie Normaal Anhängers!
