De eik en de 7 kolken
In een huisje op de hei niet ver van Bennekom woonde Jan van Poorte met zijn 7 onnozele dochters.
Op een avond stond er een marskramer voor de deur
“ Kan ik hier vannacht slapen”
De wind was fel en gierde om het huis. Kom d’r in” zei Jan en tegen een van zijn dochters “geef hem een kom koffie”
De man liet de kast van zijn rug glijden en ging bij het vuur zitten en vertelde wat hij zoal gezien en beleefd had onderweg.
De meisjes waren nieuwsgierig en kwamen steeds dichterbij. De vriendelijke koopman die wel zag dat ze zich aan zijn kast vergaapten, opende de deuren en trok de laatjes een voor een open. Toen hij ze ook nog iets glinsterends cadeau gaf lachten ze en praatten opgewonden in hun eigen malle taaltje. De jongste wilde het bovenste laatje opentrekken maar haar handje werd tegengehouden.nee nee daar mag je niet aankomen. Die la moet dichtblijven.
Hun vader die bij het vuur had zitten dutten hoorde de stemverheffing en dacht “Nou daar kon wel eens wat moois inzitten!”
Een uur na middernacht trok de wind aan, in de verte rommelde de donder. De koopman sliep en snurkte zachtjes. Jan was nog klaarwakker en het laatje trok als een magneet. Hij sloop naar de kamer, opende de deuren van de kast en trok aan het verboden laatje, greep er in en even later zat hij weer op zijn bed.
Ineens was de kamer helverlicht, Iets verderop sloeg de bliksem in en in die paar seconden zag Jan dat hij een klomp zuiver goud in zijn hand had. Het had de vorm van een hart. Ineens gleed de steen uit zijn hand op de grond. (met een doffe plof) Hij voelde en zocht en zocht maar vond niets.
Morgen zoek ik beter bromde hij.
Maar hij was te laat op, de koopman was al wakker en rommelde in zijn kast. “Verdorie, het laatje , wie van jullie heeft er aan mijn kast gezeten” en hij keek Jan aan.
Wil je mij beschuldigen, is dat jou dank? Uit mijn huis jij. en Jan pakte zijn geweer.
Wat kon de koopman anders dan vertrekken, bij de deur draaide hij zich om en zei “De steen krimpt en zal ellende brengen aan diegene die hem onrechtmatig bezit. Het hart van de dief zal tot goud verstijven met de dood tot gevolg
Zodra de man weg was doorzocht Jan het hele huis maar vond niets.
Op een dag werd een van de meisjes ernstig ziek en ging dood en hij herinnerde zich de woorden van de marskramer. “ het hart zal in goud veranderen”
Die nacht sneed hij haar hart eruit maar in het licht van de maan zag hij dat het hart niet van goud was. Het was pikzwart van het geronnen bloed. Jan was Jan niet meer. Hij moest en zou het gouden hart vinden. Terug in de hut deed wat hij moest doen. Hij doodde zijn zes dochters omwille van de waan dat een van hen een hart van goud moest hebben.
En voor de zon opkwam waren er 7 zandgraven in het brede dal van de heide. En de eerste nacht na de gruwel nacht kon de Jan niet meer in het stille huis zijn. Met het mes in de hand rende hij de hei op waar een jachtopziener hem een week later dood vond.
Er zijn niet ver van de plek waar het huisje heeft gestaan 7 waterkolken. In het midden op een bult staat een armzalige eik. Als de zon onder is komt men hier niet graag. Er komt dan een krakend steunen uit de eikenstam. Het Wekeromse zand= Natuurgebied van Gelders landschap en kastelen. Prachtig wandelen. In dit gebied lagen oorspronkelijk 7 natuurlijke vennen. Ga eens rustig zitten en laat de sfeer op je inwerken. Libellen jagen op insecten, kikkers komen net met de ogen boven water en de kleine watersalamander zoekt zijn voedsel bij elkaar. De vennen worden veel als waterdrinkplaats gebruikt door de aanwezige zoogdieren zoals reen en moeflons. Het geblaat van de moeflonlammeren is in het voorjaar al van een afstand te horen. En waar kunnen de vleermuizen beter jagen dan hier. Libellen en insecten te over.
Luister hier het verhaal over 'de eik en de 7 kolken', verteld door Gery Groot Zwaaftink
