Bijzondere uitvaart met loopkoets

In april 2013 hebben wij onze vader naar zijn laatste rustplaats gebracht met een zogenaamde Betuwse loopkoets. Wij wisten eerlijk gezegd niet dat zoiets bestond en wisten ook niet dat zoiets vroeger werd gebruikt. Wij werden er op gewezen door uitvaartverzorging Erik van Zoest die zelf over een Betuwse loopkoets beschikt. En we moeten zeggen, de uitvaart is mede daardoor heel bijzonder geworden.

Onze vader was een man van de oude stempel. Hij hield heel erg van het leven op zijn boerderij en in die sfeer hebben we dan ook zijn uitvaart geregeld. Zelf had hij op dit gebied niets geregeld, dus dat hebben wij gedaan. Maar we weten zeker dat hij het prachtig zou hebben gevonden.

Het begon ermee dat we hem na zijn overlijden terug hebben gebracht naar de boerderij. Daar stonden nog een paar koeien op de deel. Om het zo authentiek mogelijk te maken, hebben we geprobeerd zoveel mogelijk een sfeer te maken die bij onze vader paste. Zoals het verzamelen van oude gereedschappen en melkbussen rond de kist. We hebben de boel uiteraard wel schoongemaakt om de ongeveer 40 mensen goed te kunnen ontvangen, maar de koeien stonden nog wel vlakbij.

In het achterhuis was de plechtigheid met de dominee en daar stond ook tijdens het condoleren de kist op de Betuwse loopkoets.

Op de dag van de uitvaart was het slecht weer en het regende hard, maar de tocht met de loopkoets van een kleine kilometer naar de begraafplaats per voet was heel bijzonder. Zelf vonden wij het ook veel mooier om met je handen zo dicht bij de kist te kunnen zijn. Als je zelf loopt en zo'n koets duwt geeft dat een heel ander gevoel. Dat gold voor iedereen. Een lijkwagen paste ook niet bij hoe mijn vader leefde. Dit was een heel andere beleving.

Op weg terug naar huis was het opgehouden met regenen en werd het weer mooi weer terwijl de vogels begonnen te fluiten. Voor ons een teken dat we het allemaal goed gedaan hadden en mijn vader op een hele mooie manier hebben kunnen eren.