Wie kende destijds het Zwarte Veen beter dan "Wisselink Hendrik" die zeventig jaren van zijn leven met zijn kudde schapen over de heide zwierf. Hij werd in 1858 geboren, op zijn vijftiende begon hij met zijn werk en tot 1938 was hij in het Zwarte Veen met zijn schapen een vertrouwde verschijning. Hendrik was een gezellige prater en vertelde over alles wat verband hield met zijn schäöpkes en de heide. Zijn hond was altijd bij hem maar ook had hij steevast een klein schepje bij zich, waarmee hij kluiten zand naar de schapen gooide die niet bij de troep bleven. Hendrik was in de kost bij de familie Schuurman op boerderij Nieuw-Vossers aan de rand van het veen. Hij sliep daar op de opkamer, boven de kelder.

Met de voeten in de venneputten

Hendrik gebruikte zijn veen ook om gezond te blijven, als hij verkouden was ging hij een tijdje met zijn voeten in één van de gegraven venneputten zitten En dan bun'k d'r met un dag stomp weer af”. Alle weilanden die tegenwoordig richting Harreveld en Lichtenvoorde liggen waren in de tijd van scheper Hendrik nog uitgestrekte paarsbloeiende heidevelden, met hier en daar jeneverstruiken en veel grillig gevormde dennen. Bijzondere moerasplanten, zingende vogels, veel konijnen en vossen, het was door de eeuwen heen een heel bijzonder natuurgebied geworden. Hendrik had ook een paar bijenkorven naast de schaapskooi staan. Hij verdiende aan de wol en de handel met schapen, maar hij ging ook wel schapen scheren bij de boeren in de omgeving.

De boeren willen gras

In de crisistijd, de jaren dertig van de 20e eeuw, werd het veen steeds meer ontgonnen. Uiteraard ging het hem aan het hart dat hij om zich heen zag, dat het veen steeds meer verdween. De turf die in het veen gestoken werd was in die tijd zeer belangrijk voor de verwarming van de huizen. Hij begreep ook wel dat dit de tijdgeest was en dat hij de ontwikkelingen niet kon tegenhouden. Hij zei: De boer'n wilt gres, maor ikke veur mi'j holle leever de heide”.

Er was geen plaats meer voor scheper Hendrik met zijn kudde. Een gedeelte van de heide werd natuurreservaat met de naam Vennebulten en bestaat tot op de dag van vandaag. Op dezelfde plek van de oude schaapskooi van Wisselink Hendrik staat nu een een nieuwe zwart geteerde houten kooi naar oud model. Hendrik Wisselink stierf begin 1945, hij werd 85 jaar.

Categories:: Ambachten Dieren Varsseveld Keuze van de redactie

Meer verhalen

GalerijAudioVideo

Reurei

07 maart 2015
Dini Schepers
Galerij

Zwoerdrolletjes

08 februari 2015
Gerhard Kwak

Vergeten snoep

04 juli 2014
Grady Hendriks

Sociëteit Apeldoorn

18 juni 2014
Gerard Schurink

Het één na oudste beroep ter wereld

09 december 2015
Piet Schuijn

Zypendaalse appelstruif

27 januari 2016
Paul Hoftijzer
Galerij

Jarenlang met Bennie Jolink op de foto

18 december 2015
Jan Gert De Boer
Video

Smoks Hanne

08 augustus 2014
Harry Somsen

Ridders van de Slof

10 februari 2015
Anja Scholten
Galerij

Vakantietraditie in Nunspeet

17 november 2014
George Bootsma
VideoGalerij

Kastelenrit Vorden

26 september 2014
Willy Bogers
Audio

De eerste Brug over de Waal

06 februari 2015
Gery Groot Zwaaftink
Video

Valkhof in de zon

14 april 2015
William Smulders
VideoGalerij

Smaltappel en Gortepap

12 december 2014
Bram Masselink

Deerns kieken op Hemelvaartsdag

24 april 2015
Gerhard Kwak
Video

Jan van Riemsdijk; liedjeszanger en dichter

02 november 2015
Ton van de Vosse
Video

Heggenvlechten, de natuurlijke veekering

29 februari 2016
Hans van Berlo

Pinksterfeest in Gorssel?

16 oktober 2015
Marten Brascamp

Het vrolijke melkers-spel voor jong en oud

11 juni 2015
Gerda Jansen Verwaijen