Naoberschap stopt bij ons niet bij de grens. Wij ontmoeten regelmatig onze Duitse 'buren' uit het kerkdorp Barlo. Het is een oude traditie die we de laatste jaren weer nieuw leven hebben ingeblazen. We hebben regelmatig een grenstreffen. Iedere vijfde zaterdag van de maand (zo'n vier keer per jaar) komen we bij elkaar. Meestal 8 vaste mensen en soms wat gasten erbij. De eerste keer hadden de Duitsers kaffee und kuchen bij zich. Wij hadden een borrel meegenomen. De eerste keer liep dat al behoorlijk uit de hand. We begonnen vier uur s middags en het duurde tot laat in de avond. Er wordt dan plat Duits en plat Nederlands gesproken. En hoe later op de avond, hoe makkelijker dat dat gaat, ha ha.

Zo'n 30 jaar geleden zag ik meermaals op een bankje nabij de groene grens een Nederlands stel met hun Duitse buren gezellig keuvelend een borreltje gebruiken. Deze traditie verdween doordat deze mensen op leeftijd waren en kwamen te overlijden. Deze traditie is twee jaar geleden door ons weer nieuw leven in geblazen. Wij vinden het heel bijzonder. De opa en oma van mijn vrouw hadden buren in Duitsland en die contacten zijn er nog steeds. Wat ons betreft zal het zeker nog wel een tijdje in stand worden gehouden.

Binnen bepaalde grensstenen kon je vroeger makkelijk heen en weer als je daarvoor een aantekening had in je paspoort. In die tijd is er dan ook veel gesmokkeld; ook hierdoor was er gemakkelijk contact tussen Nederlanders en Duitsers.

In Barlo hebben ze een Schützenverein. En het bijzondere is dat in 1571 bij de oprichtingsvergadering twee scholteboeren Roart en Miert hier uit het Woold daar al bijzaten. Vanaf die tijd was het Schützenfest ook voor Wooldse ingezetenen op voorwaarde dat de Wooldse gemeenschap een vat bier meenam. Volgens de overlevering is er zelfs ooit een knecht van een Wooldse scholteboer schutterskoning geworden of dit tot ruzie geleid heeft of een ander incident weet ik niet maar het samen feesten was plotseling over. En daarna zijn de contacten een hele tijd verbroken geweest. Tot 1971 bij het 400 jarig bestaan toen ze vanuit Woold met trekkers en wagens naar Barlo reden met een vat bier, dat ze blijkbaar nog schuldig waren en het zo weer werd goedgemaakt. Sindsdien worden beide verenigingen uitgenodigd op elkaars feest.

Het bankje op de foto staat aan de Duitse kant nabij de groene grensovergang aan de Brandenweg te Winterswijk-Woold.

Bekijk het fragment uit onze tv-uitzending over dit verhaal

Categories:: Dagelijks leven Winterswijk Woold

Meer verhalen

Kito de Dijkpoortkat en Herman Willem Daendels

22 april 2015
Sandra Oosterveen

Hete bliksem

10 juli 2014
Vera Top

Oud-Lunterse Dag

23 juni 2014
Albert Hendriksen
Video

Heggenvlechten, de natuurlijke veekering

29 februari 2016
Hans van Berlo

Witte Wieven bij Solse Gat

26 februari 2015
Ben Veenhuis
Video

Bokbierdag Zutphen

09 oktober 2014
Bram van der Velde

Meisjes uit Hoenderloo

18 juni 2014
An Sambeek

Een boom vol herinneringen

19 december 2014
Ann 't Hoen

Flipje hielp kinderen de winter door

29 juli 2014
Alexandra van Steen

Diekhook in 't Lech

20 april 2015
Marloes Fleissner

Indonesisch eten

05 februari 2015
Simone Cornelissen

Bruiloft in de tent

20 mei 2015
Riet Winkel
Galerij

Buurt en buurtgewoonten

11 juli 2014
Willi Wilbrink

Gezegdes en het vroegere boerenleven in De Lebbenbrugge

11 januari 2016
Boerderijmuseum De Lebbenbrugge
Galerij

Steven was schaapherder

06 juli 2014
Maarten Matser
Video

Foekepot

07 mei 2014
Marleen Klunder

Vergeten snoep

04 juli 2014
Grady Hendriks

Vrouw Haverkamp

08 december 2015
Bart Schlief