In de periode,van de dertiger jaren van de vorige eeuw, waren de levensomstandigheden duidelijk heel anders dan deze tijd waarin we nu leven. Alles was veel primitiever, vooral ook voor onze ouders, om ons als kinderen bezig te houden. Buiten onze schooltijden. Ik denk hierbij aan de weinige speelgoed wat toen bij ons thuis voorradig was. Maar mijn ouders hebben dat zoals ik het terugkijkend nu bekijk, met de weinige middelen goed weten op te lossen.
Want ook in de financiële moeilijke tijd, wisten ze ons als kinderen goed bezig te houden. En dat was dan vaak met eigen hand gemaakt speelgoed.
In dit stukje wil ik er 2 noemen.
1 Het slootje springen, met en zonder polsstok. Onze vader ging met ons mee de polder in achter ons huis. In het begin ging het wel eens mis. maar met zijn wijze raad, ging het ons al snel beter af. Al ging het ook wel eens van de wal in de sloot.En met de polsstok leerden wij al snel, van hem, dat wij niet verder moesten springen ,dan onze polsstok lang is.
2 En dan hadden wij voor de winteravonden, ons beroemde molenbord.
Waarop gespeeld wordt door 2 personen. Het is een spel met 24 punten,waarop een steen zet kan worden. Iedere speler krijgt 9 stenen, van duidelijk verschillende kleur. En dan is het de kunst om die zodanig neer te zetten .dat men er 3 op een rij krijgt. Het is een beetje een wiskundig spel, waar veel variaties mogelijk zijn. En soms lang kan duren, voor er een winnaar is. Maar deze dingen die wij van onze ouders hebben meegekregen, hebben voor ons als kinderen grote invloed gehad voor ons verdere leven.
Waar wij met een dankbaar gevoel, op terug kunnen kijken, want iets wat je in je kinderen jaren van je ouders meekrijgt, kan bepalend zijn voor je hele leven.
Dit waren zo een paar gedachten van Beerd van 't Hul
Namens de dialectgroep van Boerderijmuseum Oldebroek.