Hoe is de naam Hattemerbroek ontstaan? O, dat is logisch hoor ik u zeggen ´gewoon een stukje broekland bij Hattem.“ En Oldebroek “is dat een stukje broekland bij Olde”?
Nee het is heel anders. Eeuwen geleden lag hier een stukje niemandsland tussen de plaatsen Oldebroek en Hattem en op een vroege morgen kwam er een ruiter vanuit Oldebroek met een boodschap naar het stadhuis van Hattem. Hij vroeg de burgemeester te spreken en overhandigde hem een brief.
Alle raadsleden van de stad Hattem werden met spoed naar het stadhuis geroepen om over de inhoud van de brief te vergaderen. In de brief werd de burgemeester uitgenodigd voor een groot diner dat de Oldebroeker burgemeester zou geven ter ere van zijn verjaardag en alle burgemeesters uit de regio werden uitgenodigd om over tien dagen te komen voor dit grote feest.
De raad was unaniem van mening dat de burgemeester van Hattem natuurlijk niet mocht ontbreken ,maar de burgemeester had een probleem. Hij had geen passende kledij. Zijn jasje was nog zo goed als nieuw maar zijn broek was bijna versleten. De achterkant was glad en kaal van het zitten in het stadhuis. Geld voor een nieuwe broek had de burgemeester niet, en de schatkist van de stad was leeg. Er werd die avond lang vergaderd maar de slotconclusie was dat de burgemeester niet zou gaan.
De volgende dag waren er enige boeren uit de Voskuil ( een buurtschap tussen Oldebroek en Hattem ) al vroeg in Hattem met hun handelswaar. Zoals het meestal gaat was ook hier natuurlijk de vraag of er nog nieuws was in de stad.
Na een poosje kwam het verhaal van de uitnodiging en werd er bij gezegd “De burgemeester gaat niet want hij heeft geen passende kleren. Zijn jasje is nog nieuw maar de broek is versleten en geld vooreen nieuwe is er niet.“
Dat was toch een schande, de burgemeester van een stad die niet naar een feest kon van een collega uit een dorp omdat hij geen passende kledij had. Dat vonden ook de boeren uit de Voskuil. Samen overlegden zij hoe ze konden helpen. “Ja zeiden ze hoe kunnen wij daar bij helpen, had hij maar een broek.“ Tot één van hen opmerkte: "Al zijn we dan niet zo rijk samen kunnen we toch wel een nieuwe broek voor de burgemeester betalen.” Direct werd een kleermaker naar het stadhuis gestuurd met de opdracht te zorgen voor een nieuwe broek
Die kwam de volgende morgen met de boodschap dat hij de burgemeester een nieuwe broek kwam aan meten. Die was natuurlijk erg verrast en vroeg “Waar heb ik dat aan te danken? “, waarop de kleermaker antwoordde “ Aan een groep boeren uit de Voskuil die hier gisteren hoorden van die brief en besloten om u samen een nieuwe broek te geven.“
De burgemeester zei tegen zijn vrouw “Het minste wat ik hiervoor kan doen is de mensen persoonlijk bedanken “dat vond zijn vrouw een goed idee en de burgemeester ging meteen op pad. Toen hij in de Voskuil aan kwam zag hij wat boeren bij elkaar staan praten en zei hij “Ik kom jullie bedanken voor de nieuwe broek ik ben er erg blij mee. Waar kan ik jullie mee belonen? “Niemand had daar eigenlijk een antwoord op, het waren hard werkende mensen die tevreden waren met wat ze hadden en dus zeiden ze dat ze niets wisten.
De burgemeester vroeg nog: “Wie kwam er eigenlijk op dat idee? "Och", zeiden ze, “we zaten zo bij elkaar en één van ons zei, had hij maar een broek, nou ja en zo is het gebeurd."
De burgemeester bedankte ze nog eens vriendelijk en ging weer naar huis. Toen hij terug liep speelde nog dat ene zinnetje door zijn hoofd; 'had hij maar een broek'.
Toen hij bijna thuis was hoorde hij de torenklok van Hattem twaalf uur slaan, dat betekende dat zijn vrouw het middagmaal klaar had en dus ging de burgemeester wat harder lopen Ook dat zinnetje ging steeds sneller en zo werd “Had hij maar een broek Hattemerbroek “
De volgende dag ging de burgemeester weer op pad naar de Voskuil met de boodschap “NU weet ik hoe ik jullie kan bedanken, dit plekje heet voortaan Hattemerbroek."
En dat is tot vandaag de dag zo gebleven.
