Toen ik ongeveer 5 jaar was ging ik voor het eerst kijken bij het Paasvuur in Epe aan de Dijkhuizerweg.
Ik woonde toen in buurtschap Wissel (bekend van dierenpark Wissel).
Tot zo’n 8 jaar geleden ben ik elk jaar gaan kijken. Weken van tevoren waren vrijwilligers al bezig om takken naar de plek te brengen en dit op een grote bult te gooien. Het paasvuur kun je zien als het licht van Pasen, symbool voor de verrijzenis van Christus. Ook wordt het gezien als een vruchtbaarheidsvuur, het smeken van de goden om een goede oogst.
Af en toe ging het Paasvuur niet door, vaak vanwege brandgevaar. Als de omgeving te droog was, werd het enkele dagen of weken uitgesteld. De laatste jaren schijnt er ook veel vandalisme te zijn, mensen die de stapel te vroeg in de brand steken. Jammer, want ik vind het Paasvuur altijd een mooi moment om met z’n allen bijeen te zijn.
Ik weet ook nog dat er enkele jaren achter elkaar een ijscoman stond. We namen dan ’s avonds een ijsje, terwijl we naar het vuur keken.
