Midden op de Veluwe - in het bos tussen Putten, Garderen en Drie - ligt het Solse gat, een grote kuil tussen de heuvels. Daar stond eens een machtig klooster met veel torens. Het werd omgeven door een gracht en een brede, statige laan leidde naar de poort.

Maar het was een boos klooster; de overste en alle monniken hadden hun ziel aan de duivel verkocht. Ze leidden een leven van overdaad en weelde. Midden in de nacht werd de zwarte mis gelezen waar alle heksen en spoken uit de omgeving aan deelnamen. Men dronk wijn uit emmers en de hele nacht werden er overvloedige maaltijden opgediend. De duivel zorgde ervoor dat de voorraad nooit opraakte en hij mengde zelf de wijn. Er werd gedanst, gezongen en gevloekt tot in de vroege morgen. Velen hadden 's nachts binnen het klooster vreemde en angstaanjagende geluiden gehoord en iedereen wist dat de hele nacht de vensters van alle zalen hel verlicht waren.

Dat heeft geduurd, tot in een stormachtige kerstnacht, nu al eeuwen geleden. De dorpelingen bleven tijdens die storm angstig in hun huizen en hoorden midden in de nacht plotseling één hevige donderslag. De volgende ochtend kwam een jongetje het dorp binnenrennen en vertelde dat het klooster in het bos geheel was verdwenen en er op die plaats een ijzingwekkend diepe kuil ontstaan was. De bomen er omheen lagen ontworteld ter aarde. Alle bewoners wilden het wonder zien. Men vond nog een met klinkertjes geplaveid straatje en de brede, statige laan; dat was alles wat van het klooster restte. De aarde had zich geopend en zich weer gesloten.

Sinds die tijd komt er om middernacht uit de diepte van het Solse gat een vreemd geluid. De klokken van het verzonken klooster beginnen onregelmatig en schor te luiden, alsof ze allen gebarsten zijn; eerst zacht, maar steeds harder en angstiger. Dan komen uit het duister van de brede laan de geesten van de monniken. Al klagend wandelen ze in een lange sombere rij: langzaam en gebogen gaan ze rondom het gat, waaruit een blauwe gloed opstijgt. Dan zweven ze allen rusteloos uiteen, om opnieuw uit de schaduw van de laan in een lange rij langzaam naar voren te treden. Dit gaat door tot aan het daglicht, dan vluchten ze plotseling jammerend weg in het diepste duister van de sombere kuil.

Zodra de zon schijnt, is het alsof er niets is voorgevallen. Alles is er rustig en men zou er haast aan twijfelen, dat even tevoren de schimmen verdwenen zijn in het water midden in de kuil van het Solse gat.

Bron: "Veluwsche sagen" geschreven en verlucht door Gust. van de Wall Perné. Uitgegeven te Amsterdam bij Scheltens & Giltay, 1921. p. 85-88.

Deze legende werd door verhalenverteller Eric Borras verteld in de derde aflevering van het TV Gelderland-programma 'Een wagen vol verhalen':

 

Video
Categories:: Streek-en volksverhalen Veluwe Putten Volksverhaal

Meer verhalen

Bennie Jolink wacht nadat Eend is gejat

25 november 2015
Rob Hanhart

Hete bliksem

10 juli 2014
Vera Top
Video

Ada van Andelst

08 juni 2015
Eric Borrias
Video

De traditionele paasstollen

11 maart 2015
Hugo Jansen

Kleding ontwerpen door moulage

01 juni 2015
Mirte Engelhard
VideoGalerij

Elke 5 jaar bogenbouw Dodewaard

24 april 2015
Westereng Bogenbouw
Galerij

De Koning van Huissen

17 juni 2014
Harry Berendsen

Kerkklok Niftrik luidt weer voor overledene

11 februari 2016
Hans van den Hoorn
VideoGalerij

Het vertolken van oude zeemansliederen

26 november 2014
Harrie Biesterbos
Video

Een bruidskoe van mijn oudste zus

23 juni 2014
Anton Koster

Woeziks Jupke verbranden

12 februari 2015
CV de Wozokotten
VideoGalerij

Krentenwegge als kraamcadeau

08 mei 2014
Gerda Bijzet

Fruitcorso

02 september 2014
Sjaan van Es

Meisjes uit Hoenderloo

18 juni 2014
An Sambeek
Video

Het Ubbergs Volkslied zingen

08 juli 2014
Jan Willem van der Hogen

De coloradokever

28 april 2015
Gerhard Kwak

Knoop in het touw (knup int touw)

12 augustus 2014
Theo Meijer

Gekookte oren voor de hond

27 oktober 2014
Rita van Liere