Er zijn veel kastelen in Gelderland. Kastelen waarom veel en zwaar is gevochten. Menig kasteelheer liet het leven in de strijd. Zo ook de vader van Beatrijs. Ach en een vrouw alleen dat was een makkelijke prooi voor heren belust op macht en bezit. Beatrijs vluchtte naar haar burcht in Nijmegen. Maar ook daar was ze niet veilig. De burcht werd omsingeld, aanval na aanval. Hoe dapper haar mannen ook vochten, ze wist dat ze de strijd zou verliezen.
Nog eenmaal beklom ze de toren om nog eenmaal uit te kijken over het land waar ze van hield, de rivier in al zijn pracht.
Onder haar klonk het wapengekletter, de wanhoopskreten van haar uitgeputte strijders, aan de muren werden brandstapels ontstoken, gloeiend vuur vrat aan de poort.
Beatrijs hoorde het niet, zag het niet, ze staarde naar de zilveren gloed van het water. Plots verblindde een schittering haar. Een stralend wit licht kwam aangegleden over de rivier, vlak daarachter weerkaatste het zonlicht op een zilveren boot, op een zwaard van goud in de hand van een ridder. Het stralende licht dat de boot voort trok was een zwaan! Een spierwitte zwaan. Het dier gleed naar de oever, de ridder stapte van boord, een jachthoorn klonk, de zwaan verhief zich en wierp zich samen met zijn meester in de strijd. Die keerde in het voordeel van Beatrijs en de zwanenridder.
Dankbaar bood zijn aan met hem te trouwen. De zwanenridder stemde toe, op voorwaarde dat zij nooit zou vragen van waar hij kwam.
In de jaren die volgden won de zwaneridder slag na slag met de vijanden van Beatrijs én hij schonk haar drie zonen.
Maar juist dat geluk, werd haar ongeluk. Lang wist ze zich te weerhouden van het stellen van die ene vraag, maar zijn eigen zonen hadden toch recht om te weten waar hun……
En dus nam ze haar man op een nacht in haar armen, kuste hem en stelde die ene vraag. In éen ogenblik waren haar armen leeg en de zwaneridder voor altijd verdwenen.
Beatrijs heeft vaak op de toren gestaan, nooit weerkaatste het licht van een zilveren boot, nooit die spierwitte zwaan.
Ook op andere plekken in Gelderland duiken verhalen op van de zwaneridder, maar Beatrijs heeft hem nooit meer gezien.
Mocht je hem ontmoeten, vraag nooit vanwaar hij kwam.
Bekijk hier het fragment uit de tv-uitzending over dit verhaal
