In Azewijn bestond vroeger een ondeugende traditie rondom trouwerijen. Als een Azewijnse ging trouwen, kreeg één van haar ex-vriendjes (die dus het nakijken had) een pop voor zijn deur. Vaak ergens bovenop of in geplaatst, zodat de pop ook niet één twee drie weg te halen was.
In de nacht dat de pop geplaatst werd, kreeg de rest van het dorp een brief door de bus, die ze op de pop moest attenderen. In de brief stond dan een spottend gedicht over de ex-geliefde van de Azewijnse bruid.
Ik kan me dit nog als de dag van gisteren herinneren. Heb er ook veel plezier aan gehad om mee te werken aan de poppen. Van mij mag deze traditie zo weer terug komen.
Gerrit Hettelaar vertelde zijn verhaal in onze uitzending van 29 februari.
Een voorbeeld van een brief uit die tijd:
Gerelateerde verhalen
