Een mooi geschenk
Het versieren van eieren is een eeuwenoud volksgebruik. Is het in onze streken wel zo’n beetje aan Pasen gebonden, in Oost-Europa wordt een mooi versierd ei als een heel persoonlijk cadeau vooral op hoogtijdagen, beschouwd: bij geboorte, huwelijk en andere heuglijke gebeurtenissen.

Al in de tijd vóór Christus was een ei een geschenk dat vrienden elkaar gaven en voorde volkeren die het lentefeest vierden was het ei het symbool voor nieuw leven. Op veel plaatsen in de wereld wordt het ei gezien als een voorbode van geluk en liefde en een nieuw begin. Het hele jaar door zijn er momenten waarop een ei een heel terecht geschenk is.

Van de deelnemers aan Reurei uit Roemenië en de Oekraïne weet ik dat daar nog steeds met Pasen Versierde/beschilderde eieren worden geschonken aan familie en vrienden. In Nederland is dit gebruik van versierde eieren geven met Pasen niet bekend, in het Oosten zo ook in de Achterhoek is er wel folklore rond pasen zoals de Palmpasen op tochten en de Paasvuren.

Het ontstaan in Ruurlo
Ongeveer 35 jaar geleden kwamen de eerste Paaseierenbeurzen, deze werden en worden nog steeds gehouden in de 6 weken voor Pasen. Een van de eerste eierenbeurzen was Oosterei in Oldenzaal, in 1992 ging deze ter ziele, Femia en Martin Kok uit Ruurlo, zelf zeer actief in het versieren en beschilderen van eieren vonden dat deze prachtige kunst op schaal en folklore niet verloren mocht gaan voor oost Nederland, en zo werd in 1992 op Palmzondag voor het eerst Reurei georganiseerd.Heel kleinschalig in een zaal in Ruurlo, maar grote belangstelling was er meteen. Binnen enkele jaren was het gehele dorp er bij betrokken, in de 3 zalen waren versierde eieren te zien en te koop beschilderd met olieverf of aquarel, opengewerkt, met stro, met was bewerkt en met fimo klei. Duizenden eieren en geen een het zelfde.

Maar ook de folklore was er, een verzameling versierde Palmpasen stokken. Wim Bleumers uit Ruurlo vertelde over de verschillen zo waren er Katholieke en Hervormde en uit verschillende plaatsen uit de Achterhoek Palmpasenstokken, ieder met een eigen verhaal en traditie. Daarnaast vertelde hij over de folklore rond de Paasvuren en de traditie van het eieren beschilderen

De kiepenkeer deelde eieren uit
Reurei ging voortvarend 3000 tot 4000 bezoekers op 1 zondag was heel gewoon, het dorp werd versierd er was een Palmpasen optocht, met de muziek vereniging voorop, de boerendansers dansten op straat en de “kiepenkeerl” deelde eieren uit.

1 jaar ging Reurei niet door vanwege de vogelgriep. In 2002 besloot het team om er mee te stoppen, leeftijd en gezondheid maakt het onmogelijk om nog langer door te gaan. Ik Dini als echte Reurlse, vond het toen ook jammer dat Reurei voorbij zou zijn. Toen ik informeerde bij dhr. en mevr. Kok was dat nog niet zo van zelf sprekend, zij stelden best wel hoge eisen aan de gene die het verder mocht doen! Na een goed gesprek, en de belofte dat Reurei een Paaseierenbeurs zou blijven, werd Reurei aan me overgedragen.

Zo een groot evenement doe je niet alleen, vanaf 2003 organiseer ik het dan ook samen met Rita Roekevisch en zoon Martijn Schepers. Dat het een heel grote klus was daar kwamen we al snel achter alle deelnemers benaderen, vergunningen, de zalen en buiten versieren, muziek en Palmpasen optocht regelen, persberichten versturen. Hadden Martin en Femia veel vrijwilligers tot hun beschikking die ze konden delegeren. Voor ons was dat niet zo het was 3 dagen keihard werken maar wat waren we blij dat ons eerste Reurei een groot succes was.

Reurei in de hele Achterhoek
De eerste 3 jaar Reurei was zoals altijd in Ruurlo in de 3 zalen de bezoekers bleven komen maar het feest op straat werd ook steeds meer en groter, een kermis waar een mooie tentoonstelling niet bij past. Dat derde jaar zei een bezoeker aan de deur tegen mij ‘ik ben hier op Reurei maar wat is hier binnen te doen”. Dat was voor ons het moment, hoe jammer ook, om Ruurlo te verlaten, onder het motto een Reurei/roerei bakken ze toch in de gehele Achterhoek?

Sindsdien is Reurei op Palmzaterdag en zondag in Haarlo, 5 jaar geleden kwam Reurei Erve Kots erbij, Erve Kots is inmiddels uitgegroeid tot een internationale eierenbeurs met deelnemers uit Duitsland, Roemenië, Oekraïne, België, Frankrijk en Nederland. Een beurs die vooral veel bezoekers trek uit Duitsland.

De eierkunst heeft een behoorlijk groep verzamelaars die ieder jaar in de weken met Pasen de kans grijpen hun verzameling uit te breiden. Nieuwe bezoekers kijken werkelijk hun ogen uit bij de enorme variatie aan Miniatuurkunstwerken op eieren. In 2015 waren we voor het derde jaar in Apeldoorn en gaan we 1 keer de Provincie grens over naar het nationaal gevangenismuseum in Veenhuizen.

Geen jonge aanwas
Vier Paaseiermarkten in 6 weken een hele klus maar ontzettend mooi om te doen. Nu naar 22 jaar wordt Reurei nog altijd met heel veel plezier georganiseerd, we gaan op naar de 25 jaar maar of het ons gaat lukken? De eikunstenaars worden steeds ouder elk jaar vallen er een aantal af vanwege leeftijd en een nieuwe jonge aanwas komt er niet bij.

GalerijAudioVideo
Categories:: Evenementen Pasen Haarlo Keuze van de redactie Palmpasen Maart Markten

Meer verhalen

Omenten van fruitbomen

18 november 2015
Jan Reijnen

Rumtopf

03 februari 2015
Nelly Hermeling
Galerij

Slachtvisite bij Erve Brooks

20 oktober 2014
Marsman

De pindasoep uit Ghana naar Beek

26 januari 2016
Corry Vermeulen
Video

De zwanenprins

10 april 2015
Eric Borrias

De bakker aan de deur

17 maart 2015
Teunis Bunt

Martinusdag

26 maart 2016
Mare Tip (6 jaar)

De geur van drogend wasgoed

07 december 2015
Gerhard Kwak
Galerij

Mgr. Zwijsentocht

02 juli 2014
Truus Peters
Video

200 eieren met Pasen

18 juni 2014
Nijenhuis

Doesburgs Volkslied

17 juli 2015
Hans Terberg

Het vat leegmaken

17 september 2015
Ap Dieker
Galerij

Ringsteken (rijden) in Loil

21 november 2014
Ap Dieker
Video

Bakerpraatjes, vroeger en nu

20 april 2015
Silvia de Haan

Ongel: de voorganger van frituurvet

13 januari 2016
Gerhard Kwak

Erwtensoep met pannenkoeken

09 november 2015
Truus Peters
Video

Kralenbreien

23 mei 2014
Bertha